Για πρώτη φορά παρουσιάζουμε ένα μικρό τμήμα της στοάς των λουτρών Αλμυρού στο Μέγα Λιβάδι. Σας προσκαλούμε λοιπόν να μας ακολουθήσετε σε μια ακόμα απίθανη εικονική περιήγηση στα έγκατα της γης της Σερίφου. Μαζί μας θα ανακαλύψετε κι εσείς, όχι μόνο τη στοά αλλά και μια υπέροχη “Σάλα” που πολύ δύσκολα θα μπορούσε να επισκεφθεί κανείς.
Δείτε την εικονική περιήγηση πατώντας ΕΔΩ
Ακολουθώντας το μονοπάτι στην ανατολική αποβάθρα του κόλπου στο Μεγάλο Λιβάδι, φτάνουμε στην περιοχή του Αλμυρού και των γνωστών σε όλους ιαματικών λουτρών. Το δίχωρο κτίριο πάνω στις θερμομεταλλικές πηγές αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφο του 1840, αν και η ύπαρξη των πηγών είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια.
Πολύ κοντά στα λουτρά διακρίνει κανείς το άνοιγμα μιας από τις εντυπωσιακότερες στοές της περιοχή που παρά το μικρό της μήκος, οδηγεί σε μια μεγάλη αίθουσα με πολλαπλά ανοίγματα εκμεταλλεύσεων και στενή δίοδο σε μια δεύτερη αίθουσα, την οποία προς το παρόν δεν αποτυπώσαμε φωτογραφικά. Το μεγάλο ύψος της αίθουσας, οι ανθρώπινες παρεμβάσεις (τοιχία, ανοίγματα κλπ) καθώς και η ύπαρξη νερού (η στοά είναι στο επίπεδο της θάλασσας) δημιουργούν αίσθημα δέους, στον επισκέπτη. Έχεις την ίδια αίσθηση με εκείνη του να βρίσκεσαι σε σπήλαιο, ενώ πουθενά δεν υπάρχουν ίχνη από ράγες για την μεταφορά μεταλλεύματος.
Η αποτύπωση έγινε με κάμερες 360 μοιρών σε συνεργασία με την εταιρεία VR360.gr. Τo video που ακολουθεί δημιουργήθηκε από την επεξεργασία των φωτογραφιών 360 μοιρών ώστε να αποκτήσουν κίνηση από σφαιρικό περιβάλλον σε εκείνο του παραλληλόγραμμου κάδρου υψηλής ανάλυσης
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Στο τέλος του μονοπατιού του τρίτου και υψηλότερου ανδήρου της περιοχής της ανατολικής αποβάθρας του Μεγάλου Λιβαδιού, συναντά κανείς το δίχωρο κτίριο των ιαματικών λουτρών του Αλμυρού, κτισμένο το 1898 πάνω σε θερμομεταλλική πηγή . Η πρώτη γραπτή αναφορά στην πηγή γίνεται από τον Βαυαρό Ludwig Ross το 1840, αν και πιθανότατα η ύπαρξή της είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια.
Πολύ κοντά στις εγκαταστάσεις των λουτρών, βρίσκεται η είσοδος μιας από τις εντυπωσιακότερες στοές της περιοχής. Το έδαφος εδώ είναι λοφώδες και βραχώδες, με ισχυρά κεκλιμένα πρανή που βυθίζονται στη θάλασσα του κολπίσκου του Αλμυρού. Η θέση της στοάς βρίσκεται στο ίχνος ενός γεωλογικού ρήγματος με κατεύθυνση Α-Δ που έχει φέρει σε τεκτονική επαφή ένα σχηματισμό σχιστολίθων – κερατολίθων με λευκό, τοπικά αγγεριτωμένο μάρμαρο, που παρουσιάζει μεταλλοφορία υδροθερμικού τύπου και συγκεκριμένα τύπου λεμονίτη με περιεκτικότητα σε σίδηρο 45-60% που σχηματίστηκε σε αντικατάσταση του μαρμάρου, πάχους περίπου 4 μ. Μέσα από τις ρωγμές του ασβεστολίθου, που διακόπτεται προς Ν από γεωλογικό ρήγμα, αναβλύει η πηγή, με κυμαινόμενη θερμοκρασία 26-31 βαθμών. Η διάνοιξη της στοάς είναι πολύ πιθανόν να είχε γίνει ήδη κατά την Ενετοκρατία, όπως μαρτυρεί άνοιγμα εξυπηρέτησης – μεταφοράς που υπάρχει στο βράχο πολύ κοντά στη στοά, στο ίδιο επίπεδο με τη στάθμη της θάλασσας, ενώ δεν αποκλείεται η θέση να ήταν γνωστή για τα μέταλλά της ήδη από την αρχαιότητα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: H είσοδος στην στοά των Λουτρών καλό θα είναι να αποφεύγεται, καθώς δεν έχει ελεγχθεί η στατικότητά της. Ειδικός εξοπλισμός (κράνος, ένδυση, υπόδυση) αλλά και φωτισμός είναι απολύτως απαραίτητα